gezonde voeding
Recent zijn enkele opvallende ingezonden brieven gepubliceerd, die op het eerste gezicht los van elkaar staan maar juist gezamenlijk een hele belangrijke boodschap bevatten. Felix Cohen, voormalig directeur van de Consumentenbond en het Voedingscentrum, reflecteerde op 5 april in NRC op de discussie over het extra belasten van onnodige en milieubelastende voeding. Onderzoekers betrokken bij de stichting Immunowell gaven in een ingezonden brief in de Telegraaf op 29 maart hun opinie over hoe het immuunsysteem voorbereid kan zijn op een pandemie, met als kernboodschap: de rol van gezonde voeding en lichamelijke activiteit is hierbij cruciaal
Voedsel moet veilig zijn vanuit een microbiologisch en toxicologisch oogpunt. Dat is de klassieke benadering van voedselveiligheid. Deze beschouwt de voedselveiligheid op de korte termijn. Dit is gelukkig in ons land goed geregeld, onder toezicht van de NVWA. Echter, ongezonde voeding, meestal in combinatie met andere ongezonde keuzes in leefstijl, leidt op lange termijn tot hogere risico’s op welvaartziekten zoals obesitas, hart- en vaatziekten, type 2-diabetes en diverse vormen van kanker. En, zoals is gebleken, dus ook tot grotere vatbaarheid voor virussen zoals bij SARS-CoV2.
Tot nu toe liet de Nederlandse overheid deze lange-termijn veiligheid volledig aan vrijwillige keuzes over. Maar beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald. Want, hoe bereiken we een gezonde en duurzame samenleving? Het is duidelijk dat de overheid dient bij te sturen. Het invoeren van een suikertaks zoals vastgelegd in het coalitieakkoord is daarom zeker te verdedigen. Maar dan zouden de extra inkomsten juist ook goed gebruikt kunnen worden voor het stimuleren van gezonde keuzes. Inderdaad, het nultarief voor Btw op bijvoorbeeld verse groenten en fruit invoeren ligt hierbij het meest voor de hand. Waar wachten we nog op?
Ook onze voedselomgeving moet aangepast worden. Traditioneel een lastig punt voor gemeenten, maar de nieuwe omgevingswet zou vanaf dit najaar voldoende aanknopingspunten moeten bieden om een fastfood-boulevard zoals in Diemen om te buigen.
Tenslotte, het wetenschappelijk instituut van het CDA kwam onlangs zelfs met een voorstel om een leeftijdsgrens voor fastfood in te stellen. Dat zou een andere manier zijn om de jongeren gezond te laten opgroeien. Wat het meest effectieve pakket van maatregelen is, verdient nader onderzoek. Maar dat er iets moet gebeuren is duidelijk. En dat de overheid hierbij een actieve rol moet spelen, is zeker: de tijd is rijp.
Bestuur van de Stichting Nutrition in Transition:
Prof.dr. Edith Feskens
Prof.dr. Jogchum Plat
Prof.dr. Aletta Kraneveld
Dr. Jan Sikkema
Dr. Jan de Vries